Od Nicholasa C.D Pandory

 [...] Spojrzałem na nią nieobecnym, zdezorientowanym wzrokiem.
 - Co? - wydukałem. Parsknęła śmiechem.
 - Wyglądasz komicznie.
 Wyszczerzyłem zęby. Mogę wyglądać komicznie, ale nikt nie odmówi mi uroku osobistego.
 (Pandoro?)